Estuary Arts Trail-toerisme

Om deze route te beginnen, raden we u aan te vertrekken vanuit de gemeenschap van gemeenten van het estuarium.

Op een steenworp afstand van het startpunt kunt u het werk van Goddog in het landelijke animatiecentrum bewonderen. Damien Mauro, bekend als GoddoG, heeft altijd zijn nieuwsgierigheid en openheid willen koesteren. Autodidact, zijn passies voor architectuur, natuur, literatuur en zijn passie voor het delen voeden en verrijken zijn kunst gemaakt van bewegingen, en zijn dagelijks leven verankerd in ontmoetingen. Al meer dan 15 jaar wijdt Damien, ook bekend als GoddoG, zich aan schilderen door middel van abstractie. Deze strikte discipline stelt hem in staat zijn artistieke traject van rondingen, lijnen, zachtheid en breuken te verfijnen om het publiek meer aandacht en contemplatie te geven. Zijn werk ontwikkelt zich rond de link en de breuk, waardoor er direct contact ontstaat met het publiek. GoddoG speelt met de ketenen. De beweging van zijn schilderijen belichaamt een spontaniteit die voor iedereen toegankelijk is. Zijn gemengde techniek en de beheersing van zijn gebaren stellen hem in staat werken te creëren met een geslaagd spel van texturen, effecten te verkrijgen en inhoud te geven aan bepaalde figuratieve elementen. Zijn universum is dromerig en leidt ons zowel naar het kalmeren van de geest als naar interactie. Voor het volgende werk gaan we richting het dorpshuis.

Aangekomen in het stadscentrum, bij het dorpshuis, ontdekt u een van de werken van PEC. PEC tekende altijd op schoolbanken en het was heel natuurlijk dat hij in 1989 in zijn geboortestad Lyon met graffiti begon. Hij ontwikkelde zijn kunst door zijn avondjes uit en zijn ervaringen. Zichzelf voortdurend in vraag stellend om zijn stijl in lijn te vinden met de stedelijke omgeving. Zijn allesverslindende passie bracht hem ertoe te schilderen en tentoonstellingen te houden in Parijs, Bangkok, Londen, Mexico, Barcelona, ​​Ibiza, Colombia, enz. PEC is bovenal een kunstenaar die de stad gebruikt als galerie waar zijn kleurrijke werken het dagelijks leven van de inwoners opfleuren. Met behulp van een veelheid aan technieken en hulpmiddelen blijft PEC u verrassen op de hoek van een straat, een snelweg... Vervolg uw route richting Blaye tot aan de rotonde bij de afrit Braud.

Aangekomen op de rotonde vinden we op een van de muren van het oude medische kantoor het werk van Rouge. In 2014 koos Rouge een naam die ze dicht bij haar straathoekwerk wilde hebben: commune, appropriable, multiple. In de praktijk van Rouge leeft het idee dat een beeld kostbaar is, en dat het maken van een beeld van kwaliteit, dat wil zeggen een dik verhaal, een gulheid in de beelden en in poëzie, een zeldzaam feest is waar ze graag tijd aan besteedt, en waarvan ze graag tijd besteedt. conceptie wordt gesmeed door contact en verkenning van de omgeving. Overtuigd door een toegankelijke kunst gevangen in het weefsel van de wereld, heeft ze sinds haar begin gewerkt met collages of fresco's in de stad, naast een rigoureuze studiopraktijk. De muur, de buurt bieden hem, net als het doek en het papier, de mogelijkheid tot figuraties die nooit symbolisch maar altijd verhalend zijn. Zijn composities bieden een spanning richting het manifest, de fabel of het gedicht, met aandacht voor de kadrering die hij heeft geërfd van de video, en altijd bezield door het plezier van het schilderen op zich. Om het circuit voort te zetten, neemt u op de rotonde de richting van de elektriciteitscentrale .

Na 3 km slaat u rechtsaf en volgt u de richting Terres d'Oiseaux. Bij de haven gaat u richting de parkeerplaats aan de voet van de panoramische toren. Je vindt het werk van Lloeil op een van de omliggende gebouwen. Fan van grafisch ontwerp en effen kleuren, gradiëntkleuren of visuele kaders gemaakt van lijnen of punten, ritme is de dirigent en de essentie van Loeils composities en werk. Na een periode van plastisch onderzoek op canvas, waarbij hij in series op identieke formaten werkte, waarbij de stadia van verzadiging door stratum op verschillende momenten in het productieproces werden gestopt, zuivert hij zijn producties en wil hij nu naar het minimale en essentiële evolueren door gebruik te maken van zijn gimmicks* van prestaties en door games met diepte en uitstraling te benadrukken.

Neem opnieuw de weg richting Saint-Ciers sur Gironde. Aangekomen bij het stopbord slaat u rechtsaf richting het stadscentrum. In de bocht van een steegje tegenover het gemeentehuis vind je het werk van Albert. Sinds enkele jaren zijn muren in Frankrijk en elders bedekt met een gezicht, bedacht en gecreëerd door Alber. Alber maakt zich geleidelijk los van de codes van graffiti, op zoek naar een meer persoonlijke expressie. Van graffiti behoudt het de vloeibaarheid van het gebaar dat lijnen volgt en over het oppervlak loopt, maar de lijnen en vormen komen samen in een figuratieve weergave. Het aanbrengen van spuitverf geeft reliëf en licht aan deze assemblages en onthult een gezicht van buitenproportionele proporties, een vaste blauwe blik onder zware oogleden. Dit personage wordt de handtekening van Alber die, van graffitikunstenaar tot straatartiest, zijn vrijheid behoudt om te schilderen waar hij wil, wanneer hij wil.

Vervolg uw weg richting St Aubin de Blaye. Ga richting de medische dienst, je kunt parkeren op de parkeerplaats van het stadsstadion om het werk van Jean Rooble te ontdekken.Voor Jean Rooble is het allemaal een kwestie van vergaderen. De graffiti- en beeldend kunstenaar vertelt het verhaal van de mens door middel van hyperrealistische, gespoten portretten. Het is moeilijk om de monumentale fresco's van Bordeaux te missen zonder even te stoppen om de details te bewonderen. De kunstenaar werkt vanuit zijn eigen foto's en reproduceert de modellen die hij schildert tot in de kleinste poriën van hun huid. “Elke keer als het een echte ontmoeting is, zijn het vaak mensen die dicht bij mij staan, het is intiem en boeiend”, zegt de graffitikunstenaar vanuit zijn atelier in Bordeaux Lac. Op zijn computer staat Photoshop open, waarmee hij zijn projecten voorbereidt. Links van hem is de muur bedekt met spuitverf. Het is 25 jaar geleden dat hij begon met spuiten, waar hij zich vijftien jaar lang fulltime aan heeft gewijd.

Voor de volgende stap ontmoeten we je in Val de Livenne, en meer bepaald in de Marcillac-distilleerderij om de werken van Charles Foussard te ontdekken. Charles FOUSSARD is een iconoclastische kunstenaar, figuratieve en abstracte straatkunstenaar die al sinds zijn vroegste jaren met zijn voeten in het zand staat. Charles Foussard bracht zijn vroege jeugd door tussen het eiland Réunion en Bordeaux en voedde zich met de mooiste dingen die de natuur te bieden had: het onverwachte, het spectaculaire, de energie en de weelde van vormen en kleuren. De wens om deze visie op de wereld, verfraaid door talloze reizen, te transcriberen ontstond in de jaren 2000 toen de blokhutten van de stranden van de Landes zijn scherpe aandacht trokken als graffitikunstenaar. De onmiddellijke klik bracht hem in een heel andere stijl, ver weg van de graffiticodes die zijn adolescentie kenmerkten. Glinsterend, intrigerend vloeiend, mineraal en organisch; zijn surrealistische composities doen de sociale netwerken onmiddellijk ontploffen en verrassen, waardoor hij op de voorgrond treedt. Deze autodidact won in 2016 de Bernard Magrez Grand Prix. Hoewel in zijn composities de vegetatie altijd even weelderig is en de riffen golvend, sluit Charles Foussard toch de menselijke aanwezigheid uit, geïdentificeerd door karakters met een goedaardig uiterlijk, genoemd door zijn eigen woorden "Pépouzes". Ze vinden hun plaats als het handelen van de mens, zelfs als hij niets doet, en worden allegorieën van de menselijke conditie.

Vervolg je pad richting Etailiers waar je het werk van Dawal zult vinden. Parkeren kan in de hoofdstraat.Na een begin in de woestenij van Rijsel ontwikkelde Dawal een techniek in een stijl vol details en rijk aan symbolen, soms getint met humor en ironie. Zijn grafische universum, kleurrijk en levendig, ontstond tijdens schilderijen in de openbare ruimte tijdens nachtelijke sessies in Athene. Al snel is zijn stijl georiënteerd op een surrealistische basis, die zijn invloeden haalt uit de straat en jeugdherinneringen. Nu gevestigd in Parijs, zet hij zijn onderzoek naar acryldoek en spuitwanden voort, waarbij hij er altijd naar streeft om in verhalende composities aan de geest te ontsnappen.

Om verder te gaan, neemt u de weg richting Cartelègue, waar we het werk van Levalet vinden. Parkeren kan op de parkeerplaats van het tegenover gelegen dorpshuis Charles LEVAL is een kunstenaar gespecialiseerd in collage. Charles Leval, beter bekend als Levalet, werd in 1988 in Epinal geboren. Hij groeide op in Guadeloupe, een regio waar hij in aanraking kwam met de stedelijke cultuur en vervolgens met de beeldende kunst. Hij vervolgde zijn studie beeldende kunst in Straatsburg; zijn werk, destijds meer gericht op video, wordt gevoed door een volhardende theatrale praktijk. Hij verkreeg de verzameling in 2012, het jaar waarin zijn werk zich begon af te spelen in de straten van Parijs en elders. In 2013 begon hij te exposeren in galerijen en deel te nemen aan internationale evenementen. Het werk van Levalet is vooral teken- en installatiewerk. Hij ensceneert zijn met Oost-Indische inkt getekende personages in de openbare ruimte, in een spel van visuele en semantische dialoog met de huidige omgeving. De personages interageren met de architectuur en ontvouwen zich in situaties die vaak grenzen aan het absurde.

Voor de laatste etappe ontmoeten we je in Saint Androny waar je het werk van Kashink aan de schoolmuur kunt bewonderen. Kashink haalt zijn inspiratie uit de traditie van maskers, die ons terugvoert naar een vorm van transcendentie van het menselijke. Deze traditie bestaat op alle continenten van de wereld, in Europa voor carnaval, in Azië voor opera-, theater- of volksfeesten. In Afrika worden maskers gebruikt om rituelen of ceremonies te begeleiden, hetzelfde geldt voor veel voorouderlijke culturele tradities. Het masker is een metafoor, het dient zowel om het gezicht van de persoon die het draagt ​​te verbergen, maar ook om het te onthullen, waardoor we sociale codes in twijfel kunnen trekken en een link kunnen leggen met het onzichtbare. Make-up is ook een manier om deze band te creëren. Voor dit project haalt Kaskink inspiratie uit deze tradities om raadselachtige en kleurrijke portretten vol leven te creëren.