De blog

Een haakje bij La Réole

Wandelingen, Cultuur en erfgoed, Accommodatie

Ik, mijn vakantie zal eind september zijn, een periode die ik bijzonder waardeer. Het is echter een beetje lang wachten. Dus hield ik mezelf voor dat een weekendje weg, vol rust, welkom zou zijn. Een rondje internetten, wat speurwerk in de omliggende regio's, toen ik tegen mezelf zei dat ik echt niet te lang wilde rijden of in de file wilde staan. Toen herinnerde ik me dat er mij was verteld over zeer aangename gastenkamers in La Réole, een uur van Bordeaux: de haakjes. Een paar e-mailwisselingen later werd de zaak gehoord. Ik zou ook kunnen profiteren van het kleine stadje La Réole, dat toch een stad van kunst en geschiedenis is.

Het minste dat kan worden gezegd, is dat ik volledig tevreden was met een kamer vol charme met de zeer suggestieve naam "Meekrap": meekrap zoals de kleur van de plant, de dominante kleur van de kamer of de heldin van Kinderen van het paradijs. Maar La Parenthèse zou niet zijn wat het is zonder het enthousiaste onthaal van Anne en haar man, die vanaf het moment dat je door de deur loopt met veel zorg voor je zorgen. De vertrekkende klanten die ik ontmoette waren een en al glimlach, de huiskatten vroegen om hun portie liefkozingen en ik genoot (met mate) van een voortreffelijke biologische Crémant de Bordeaux, omdat ik voor dit zomerse weekend de optie Carpe Diem had genomen. Even gezellig gaat mijn diner in het restaurant door Solendo gelegen op een paar minuten loopafstand.

Na een stevig ontbijt waarbij alle gastheren, soms zonder succes, probeerden de originele smaken van de door Anne bereide jam te raden, ging ik op pad om de nieuwe themaroute van de Reol. Het erfgoed is daar zo rijk dat ik het niet allemaal tegelijk in de steile steegjes kon verkennen: toch was het mijn derde bezoek. Het oude stadhuis, de kerk van Saint-Pierre, de priorij en het voormalige klooster van de benedictijnen, de wallen, de oude gevangenis, om maar de meest emblematische monumenten te noemen, kunnen worden ontdekt dankzij een boekje dat wordt uitgedeeld bij het VVV-kantoor. Volg dan gewoon de borden voor de "kleine" of "grote" route en doe mooie ontdekkingen zoals het ijzerwerk van Blaise Charlut of de lokale held Jean de la Réoule die in een lied werd gevierd.

Aan het einde van de ochtend vond ik vooral de grote markt aan de oevers van de Garonne leuk, waar alle inwoners van de streek elkaar lijken te kennen en te vinden. Ik breidde het plezier uit met een uitstapje naar het naburige Lot-et-Garonne, met een tussenstop in het charmante dorpje Meilhan-sur-Garonne en zijn beroemde heuvel die een ongelooflijk uitzicht op de rivier biedt, evenals in Couthure-sur-Garonne waar ik werd verrast door het museum Mensen van Garonne. 'S Avonds waardeerde ik de traditionele keuken van hoge kwaliteit in het restaurant enorm. de fonteinen, een bekende lokale tafel, in een tropisch aandoende tuin.

Op zondag heb ik genoten van de rust van La Parenthèse door samen met de katten in de tuin te ontbijten. Niets te zeggen, Anne: Ook ik liet vol enthousiasme een berichtje achter in het gastenboek. Om dit weekend ontspannen af ​​te sluiten, ben ik gaan wandelen op de Monco botanisch pad naar Auros, dat uit het bos slingert, voordat we gaan lunchen in hetSlot 52 langs het Canal de Garonne. Een magische plek, maar dat had ik van jou vorig jaar al over gesproken.