Kamers: natuurwandeling op de rechteroever van de Leyre

Vertrek vanaf het VVV-kantoor, parkeerplaats en verzamelpunt.

De Faluns, archeologische muur Vanaf het einde van de 12e eeuw analyseerden en dateerden paleontologen en geologen in Salles de vele overblijfselen van mariene organismen, zeer goed bewaard gebleven in de rotsen. Ze noemden deze periode van het Mioceen tot het Tertiair (18 miljoen jaar) ook Sallomacisch. Geleerden en individuen hebben tientallen jaren lang zeer rijke collecties fossielen opgegraven en aan het licht gebracht. Let op de rechteroever van de Leyre op de stenen klif van enkele meters hoog, de lange strepen in de rots, de muur afgewisseld met soorten verticale putten. Als je dichterbij komt, kun je de voetafdrukken van weekdieren observeren. Deze sedimenten, faluns genoemd, zijn afzettingen van zand en schelpen die in het Tertiair tijdperk zijn gevormd. Inderdaad, de bredere Golf van Biskaje strekt zich uit van Poitou tot aan de bodem van Chalosse en Armagnac. Deze hopen kalksteenafzettingen, in opeenvolgende lagen, zullen worden gevormd door de getijden en stromingen, voordat de zee zich geleidelijk terugtrekt. Het zand heeft deze schelpenheuvels bedekt, maar ze komen uit bij Salles, waar ze zullen worden gebruikt voor lokale gebouwen. Er werden veel tanden ontdekt van Megalodons, gigantische haaien die wel XNUMX meter lang kunnen worden.

De rivier, de Leyre De Leyre, een echte verbinding tussen het bos van Gascogne en de zee, strekt zich uit over 135 km. Onder zijn uniforme aspect is de Leyre in feite meervoudig. De Petite Leyre, rustig, met helder water, en de Grande Leyre, onstuimig, met donker water, ontmoeten elkaar in Moustey om de wijdere Eyre te laten ontstaan, die zich vertakt in een royale delta in contact met het bekken van Arcachon. Tot de komst van de eerste spoorlijnen werd het hout uit de bossen dobberend op de Leyre vervoerd en het was indrukwekkend om de tandheugel met verbazingwekkende vaardigheid vanaf zijn paal deze lange trein van 100 meter hout van dichtbij te zien manoeuvreren.

Het kasteel van Salles Dit kasteel, dat door sommige schrijvers wordt verward met Castéra, ligt op ongeveer 2 km afstand van laatstgenoemde en staat op de rechteroever van de Leyre.Arnaud de Pontac liet het in de 3e eeuw bouwen op de oevers van de Leyre het kasteel ter vervanging van Castéra. Het elegante charterhuis, gebouwd met stenen uit de nabijgelegen steengroeve, heeft een centraal lichaam van 1563 traveeën, een monumentale trap en grote kelders.Na 1760 verliet Jean de Pontac, heer van Salles, Belin en Béliet, het oude castéra verwoest en wiens sporen blijft alleen in de naam gegeven aan een straat van de gemeente. Hij liet nog een kasteel bouwen aan de oevers van de Leyre. Het kasteel werd toen bezet door de heren van Monferrand in 1780, van Pichard in 1800 en door de graaf van Puységur rond 1734. Aan de vooravond van de revolutie was de heer van de parochie Nicolas Pierre de Pichard, geboren in 1760, uit een familie van parlementariërs van Bordeaux. Hij werd zelf parlementariër en algemeen adviseur voordat hij in XNUMX mortiervoorzitter van het parlement van Bordeaux werd.

Galerijbos Tot in de jaren 1960 werd de Leyre grotendeels omzoomd door weilanden. Verlaten voor modernere landbouw, zijn deze geëvolueerd tot een loofbos, galerijbos genaamd. Deze plantentunnel vormt een overgangsbos tussen enerzijds de rivier en anderzijds het gecultiveerde zeedennenbos of landbouwgebied. Stroomopwaarts smal vanwege de verschansing van de rivier, het verbreedt zich tot een kilometer in het midden van de vallei. Een deel van het leven van de rivier, het bos dempt overstromingen en beperkt het transport van zwevende stoffen. Het neemt deel aan het onderhoud van de oevers van de waterloop dankzij het wortelsysteem van zijn vegetatie Plantensoorten Dit bos bestaat voornamelijk uit eiken, elzen, wilgen, enz. Het koele microklimaat en de zachte helderheid bevorderen het verschijnen van een rijke en vaak originele flora bestaande uit waterlelies, waterboterbloemen of zeldzamere soorten zoals de koningsvaren of de rondbladige zonnedauw. Diersoorten Sinds zijn verschijning heeft dit loofbos worden ook een habitat voor vele soorten, waarvan sommige met uitsterven worden bedreigd, zoals de Europese otter, de Europese nerts, de moerasschildpad, de genet of vleermuizen, die gevarieerd voedsel en een gang vinden om zich te verplaatsen. Midden in de rivier is het water helder en ondiep en overheerst zand. Hier verblijft de bot, discreet door zijn nabootsing, en worden de larven van prikken geboren. Aan de randen, waar het water modderiger is, zijn watergrasbedden en ineengestrengelde boomtakken, ideale schuilplaatsen voor vele vissoorten, zoals snoek, grondel, serpeling, minnows of paling.

Voormalige wijk Salles die langs de rechteroever van de Leyre loopt.