De Gironde heeft nu een derde "Huizen van de Illustere": Château Malromé (Saint-André-du-Bois), douderlijk huis van de schilder Henri de Toulouse-Lautrec (1864-1901).
Na er vijftien jaar regelmatig te hebben verbleven, blies de schilder er op 09 september 1901 zijn laatste adem uit, voordat hij werd begraven op het kerkhof van Verdelais.
Het label "Maisons des Illustres", dat in september 2011 werd opgericht door Frédéric Mitterrand, toenmalig minister van Cultuur en Communicatie, heeft als doel woningen die opmerkelijk zijn vanwege hun geschiedenis en degenen die er hebben gewoond, in de kijker te zetten. Malromé wordt daarom toegevoegd aan twee Huizen van Illustere Girondijnen:
- Le Kasteel van Brede, eigendom van Charles-Louis de Secondat, Baron de la Brède en Montesquieu, filosoof van de Verlichting.
- Le Domaine de Malagar (Saint-Maixant), residentie van de schrijver François Mauriac.
“Landschappen die de schilder dierbaar zijn en gereconstrueerde appartementen uit de Belle-Epoque stellen bezoekers van Château Malromé in staat om de leefomgeving van de grote familie Toulouse Lautrec te delen. De woonvleugel is ingericht zoals het was in de tijd van Lautrec, en we vinden op sommige muren sporen van de beroemde kunstenaar…”
Château Malromé is geopend voor bezoekers:
- Van 1 november tot 30 april
Op reservatie. - April tot oktober
Van maandag tot zaterdag: bezoek/proeverij elke dag om 15u.
Andere tijden op reservatie.
Zon- en feestdagen op reservatie. - Prijzen
Volwassene: € 7 – gereduceerd tarief: € 5 (studenten en groepen) – onder de 13 jaar: gratis
- Kasteel Malrome
Saint-Andre-du-Bois
05 56 76 25 42
bezoek@malrome.com - www.malrome.com
Begrafenis van Toulouse-Lautrec in Verdelais
Na zijn dood op Château Malromé werd Henri de Toulouse Lautrec begraven in Saint-André-du-Bois. Een paar jaar later liet zijn moeder, die hoorde dat de begraafplaats zou worden verplaatst, het lichaam overbrengen naar Verdelais.
De schilder slaapt in de schaduw van het kruis van de graven van Toulouse, gebeeldhouwd door zijn vader, naast zijn moeder en Adeline, de oude bediende, die hij karikaturiseerde als een muis (de laatste liet iets te veel water in de glazen van Cognac van Toulouse-Lautrec en zijn vrienden).
Voordat hij stierf, had Toulouse Lautrec het brengen van bloemen naar zijn graf verboden, "bloemen worden gemaakt om te leven, niet om te snijden".