Drie niet nader genoemde, Sébastien Vonier. Kamers, 2014. Programmering: Didier Arnaudet.
Sébastien Vonier richt, te midden van bomen en uitbundige vegetatie, drie spookachtige figuren op, los van de logica van de representatie, en samengesteld uit een evenwicht van zelfdragende balken. Deze bijna abstracte vormen, met bijzondere helderheid getekend, worden gerechtvaardigd door afstand te doen van het overbodige en worden georganiseerd door de dualistische tegenstellingen tussen orde en wanorde, vruchtbaarheid en droogte, opschorting en herleving ter discussie te stellen. Het gaat erom een spanning in stand te houden waarin onzekerheid en zijn aandeel in het mysterie een actieve rol krijgen en het materiaal van zijn traagheid verlossen. Het is een vreemd tafereel waar ondefinieerbare schildwachten zich verzamelen rond een denkbeeldige haard en deze aanwakkeren als een onuitputtelijke voorraad krachten en mogelijkheden.