Voor het goede doel, dat van je blijvende ontdekking, nam mijn ziel als redacteur alleen een wending als het ging om het testen van het geocachingspel, Terra Aventura, speels en vol ontwaken. Onmiddellijke pensionering van het gezin voor een ochtend vol verrassingen in Saint-Savin, in Boven-Gironde.
Saint-Savin is een van de kleinste Tèrra Aventura-cursussen, van de 27 die in de Gironde worden aangeboden. Ik stelde "klein" voor om een 4-jarige jongen te overtuigen, en vooral een 13-jarige tiener, matig gemotiveerd door wandelen en erfgoed.
Na 30 minuten rijden van Bordeaux zijn we totaal misplaatst in dit dorpje niet ver van Blaye. De route begint voor het VVV-kantoor: de app leidt ons stap voor stap naar het hart van de geschiedenis van deze stad. Het doel: een Poïz zoeken EN vinden, een van de vele personages die deel uitmaken van deze grappige Tèrra Aventura-stam.
Dus hier staan we voor een molen, op zoek naar een nummer, of zelfs voor een kerk, proberend het raadsel te ontcijferen... Victor, de ondergemotiveerde tiener, raakt verstrikt in het spel en grijpt de telefoon om hem te volgen de app: het is gewonnen. We gaan verder voor de fontein, of zelfs voor een gebeeldhouwd huis, bijgenaamd "de mascotte" ... Kortom, elke etappe is bevorderlijk om de plaats te leren kennen, maar terwijl we plezier hebben, en dat verandert alles!
Laatste stap: een hangslot om te openen dankzij het nummer van elk geformuleerd antwoord. Victor, de zelfverklaarde leider van het spel, begint het struikgewas, de onderkant van stenen, de banken te doorzoeken om de kostbare sesam te vinden, ondersteund door zijn broer, wiens enige interesse is om te weten hoe de Poïz eruit zien. We staan op het punt om in de steek te worden gelaten, wanneer plotseling een aanwijzing ons in de goede richting leidt. Het is duidelijk, beste lezer, dat ik uw nieuwsgierigheid niet kan vernietigen door het geheim van de cache te onthullen, omdat ik een speler ben geworden waarnaar wordt verwezen en ik wil deze nieuwe promotie niet in gevaar brengen. Aan de andere kant kan ik je alleen maar vertellen hoeveel vreugde, voldoening en zelfs trots er na deze wandeling – speurtocht op de gezichten van het familieteam af te lezen was.
Op de terugweg zeggen we tegen onszelf dat we de volgende keer een langere route proberen: pas op voor de Poïz, hier zijn we!
Marielle, schrijfster